ludzie

1. Będą z kogoś ludzie

a) «ktoś się stanie porządnym człowiekiem»: Nie zbłądziłeś? – spytał. – Owszem, ale uratowała mnie Hatora. – Nie łże – będą z niego ludzie! – rzekł Pantera. M. Rodziewiczówna, Lato.

b) «ktoś zdobędzie wykształcenie, wysokie stanowisko, osiągnie sukces zawodowy»: Tato... a ja... ja naprawdę jestem takie okropne beztalencie? – Kretynko! Czy myślisz, że chciałbym cię uczyć, gdybym nie wierzył, że będą z ciebie ludzie? K. Berwińska, Con Amore.

2. Jest jak u ludzi «jest jak należy – porządnie, jak powinno być»

3. Ktoś (jest) niepodobny do ludzi «ktoś źle, brzydko, dziwacznie wygląda»: Nieprzeliczone szeregi potwornych, do ludzi niepodobnych jeźdźców na kudłatych, niby z drzewa niezdarnie wyciosanych koniach (...). Z. Kossak, Pożoga.

4. Ktoś (jest) podobny do ludzi «ktoś dobrze wygląda, ładnie się prezentuje»: To kiedy pan Jasio chce ją zabrać? Jak teraz, to trzeba ją umyć, żeby do ludzi była podobna. M. Nurowska, Czyściec.

5. Ktoś nie nadaje się do ludzi «ktoś jest nieprzystosowany do życia, nie umie się dopasować do jakiejś sytuacji, stwarza problemy swoim zachowaniem»

6. Świat i ludzie «wyrażenie używane dla podkreślenia, że czegoś jest bardzo dużo, nawet za dużo»

Ich, nasi, moi itp. ludzie zob. człowiek 12.

Iść, pójść między ludzi zob. iść 11.

Ludzie czynu zob. człowiek 4.

Ludzie dobrej woli zob. wola 1.

Ludzie honoru zob. człowiek 5.

Ludzie interesu zob. człowiek 6.

Ludzie małego serca, o małym sercu zob. serce 4.

Ludzie małej wiary zob. wiara 1.

Ludzie pióra zob. pióro 2.

Ludzie pracy zob. praca 1.

Ludzie wielkiego serca, o wielkim sercu zob. serce 5.

Mali ludzie zob. człowiek 13.

Mów, zachowuj się, postępuj itp. jak ludzie zob. człowiek 14.

Wielcy ludzie zob. człowiek 20.

Wrócić do ludzi zob. wrócić 2.

Wychować, wykierować, wyprowadzić kogoś (się) na ludzi zob. człowiek 21.

Wyjść na ludzi zob. wyjść 9.

Żyć, mieszkać itp. jak ludzie zob. człowiek 22.